نورپردازی در فیلمبرداری شباهت زیادی به تاباندن نور در عکاسی دارد. در گذشته چنین تکنیکی بیشتر در عکاسی استودیویی به کار می رفت. البته امروزه همین امر باعث شده که در صنعت فیلم برداری با ایجاد خلق و خوی مختلف، صحنه متفاوت تر به نظر برسد. این تکنیک ها زیاد واضح نمی باشند و برای تاباندن نوری به صورت استاندارد به روش های متعددی نیاز است. همچنین دسترسی به تجهیزات نورپردازی در فیلمبرداری قدم نخست برای ایجاد یک اثر هنری می باشد.

ابزارهای مختلفی برای تاباندن نور به محیط اطراف یا خود سوژه وجود دارند که باید هماهنگ با نوع پروژه انتخاب شوند. ناگفته نماند که مقدار و دمای نور نیز بسیار حائز اهمیت است. حال مهمترین تجهیزات تاباندن نور به شرح زیر می باشد:

• نورهای فلورسنت
• رینگ لایت
• تیوب های LED
• نورهای روی فیلمبرداری یا دوربین همچون نورهای LED، فلاش ها و …
• پانل های مختص به استودیو
• نور استودیویی پرتابل

انواع نورپردازی در فیلمبرداری

نور پس زمینه (Backlighting)

جهت خلق صحنه سه بعدی از نور پس زمینه برای نورپردازی در فیلمبرداری به کار رفته می شود. البته این آخرین تنظیمی می باشد که در روشنایی سه بعدی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین نور پس زمینه با سوژه مدنظر رو به رو شده و تا سوژه را از پس زمینه جدا کند. حال اگر تاباندن نور به صورت fill lighting پخش شود، شدت کمتری داشته و بخش گسترده تری از سوژه را پوشش خواهد داد. برای نمونه زمانی که در عکس های میانی به جای گرفتن گردن و سرشانه می خواهید سوژه را هم روشن کنید، بهترین گزینه انتخاب این تکنیک است.

نورپردازی جانبی (Side Lighting)

نورپردازی در فیلمبرداری به شکل جانبی سوژه را روشن کرده و مسیر آن را با موضوع موازی می نماید. این عامل بیشتر به شکل تنهایی یا به صورت پر کردن به کار می رود تا به صحنه روحیه بخشد یا صحنه chiaroscuro بسازد. البته جهت دسترسی به چنین موردی بایستی نور جانبی قوی باشد تا موجب ایجاد نور کم کلید و کنتراست بالا شود. همین موضوع بافت کار را نشان داده و موضوع فیلمبرداری را برجسته تر می نماید. البته زمان استفاده از نور پر بهتر است شدت نور پر شده نسبت به نور جانبی، 1.8 کاهش یابد. درنتیجه با این کار جلوه و نمای شایان توجه صحنه حفظ خواهد شد.

نورپردازی عملی (Practical Lighting)

تاباندن نور به شکل عملی در واقع به کارگیری منابع نوری همچون شمع، لامپ و در برخی مواقع تلویزیون می باشد. چنین المان هایی از طرف خدمه روشنایی یا طراح مجموعه به شکل عمد اضافه می گردد تا صحنه سینمایی تر شود. البته در بعضی از شرایط هدف تاباندن نور ظریف برای خود سوژه می باشد. ناگفته نماند که کار با لامپ یا شمع آسان نبوده و نمی تواند نور قوی تولید کند. در نتیجه موضوع در حد نرمال روشن نمی شود. بنابراین برای نمایش بهتر سوژه و کنترل بهتر نور باید از چراغ هایی با قدرت بالا استفاده کرد.

تنظیم دمای رنگ نورپردازی در فیلمبرداری

یکی از کلیدی ترین موضوعاتی که باید بسته به سوژه، محیط اطراف و پیامی اصلی فیلم به آن توجه کرد، انتخاب مناسب دمای رنگی نور می باشد. زیرا دمای رنگی نور بسته به موضوع و فاکتورهای مدنظر از سرد به گرم تنظیم می شود. برای مثال جهت نمایش صفای یک خانه و جو مثبت آن می توان دمای رنگی نور را افزایش داد. همین موضوع برای ایجاد خانه ای سرد و وحشت زده نیز صدق می کند، البته با کاهش دمای رنگی نور این کار امکان پذیر می باشد.

نورپردازی در فیلمبرداری با Bounce Lighting

در زبان فارسی به این روشنایی، نور گزاف گفته می شود که بیشتر در تاباندن نور در فیلم برداری به کار می رود. بنابراین در فیلم برداری این نور از منبعی نور قوی با استفاده از نوعی تابانده به سمت سوژه یا صحنه پرتاب می شود. حال اگر تاباندن نور در این مرحله به دقت بالایی صورت گیرد، نوعی نور نرم به وجود می آورد که دیگر نیازی به دیفیوزر یا سافت باکس نیست. بنابراین افرادی که به فیلم برداری علاقه دارند باید بدانند که تاباندن نور به صورت حرفه ای در این کار الزامی است.

هارد لایت (Hard Lighting)

یک منبع نور قوی یا نور خورشید می تواند هارد لایت یا نور سخت باشد که چنین عاملی ناخواسته بوده ولی کاربرد سینمایی دارد. بنابراین با وجود چنین منابع نوری می توان تاباندن نور سخت در صنعت فیلم برداری به وجود آورد. همچنین نور سخت سایه های خشنی در فیلم ایجاد می کند که توجه کاربران را به خود جلب می نماید. درنتیجه برای ایجاد نوعی سایه قوی مناسب خواهد بود.